اصل خودتعیین گری در مددکاری اجتماعی
آشنایی با اصل خودتعیین گری در مددکاری اجتماعی و چگونگی توسعه و ترویج آن در کار عملی مددکاری اجتماعی
پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز
اصل تعیین سرنوشت بر این باور استوار است که افراد قادر به تصمیم گیری برای خود هستند و باید به آنها فرصت انجام این کار داده شود. این اصل همچنین تشخیص می دهد که مردم ارزش ها و باورهای متفاوتی دارند و باید به آنها احترام گذاشت.
در کار عملی مددکاری اجتماعی، اصل تعیین سرنوشت به این معناست که مددکاران اجتماعی باید با مددجویان برای رسیدن به اهدافشان کمک کنند، اما نباید ارزش ها یا باورهای خود را به آنها تحمیل نمایند.
مددکاران اجتماعی همچنین باید به حقوق مراجعه کننده برای امتناع از دریافت خدمات یا تغییر باور و یا دیدگاهشان در مورد اهداف پیش رویشان احترام بگذارند.
راههای ترویج و توسعه خودتعیین گری در عمل
راههای متعددی وجود دارد که مددکاران اجتماعی می‌توانند خودتعیین‌گری را در کار عملی شان ترویج کنند. این موضوع شامل:
- گوش دادن به دیدگاه مراجع: اولین قدم در ارتقای خودتعیینی، گوش دادن به دیدگاه مراجع (مددجو) و درک اهداف اوست. این موضوع به معنای صرف زمان برای درک ارزش ها، باورها و تجربیات مددجو می باشد.
- ارائه اطلاعات و منابع: هنگامی که مددکار اجتماعی دیدگاه مددجو را بدرستی درک نمود، می تواند اطلاعات و منابعی را در اختیار آنها بگذارد که به آنها در تصمیم گیری آگاهانه کمک کند. این موضوع می تواند شامل اطلاعاتی در مورد گزینه های مختلف درمانی، کمک های مالی یا گزینه های مسکن باشد.
- تشویق مددجو به اقدام: هنگامی که مراجع اطلاعات مورد نیاز خود را بدست آورد، مددکار اجتماعی می تواند آنها را تشویق کند تا در جهت اهداف خود اقدام نمایند. این موضوع می تواند شامل کمک به آنها برای توسعه یک برنامه، ارتباط با منابع یا حمایت از خود باشد.
- احترام به حق مراجعه کننده برای امتناع از دریافت خدمات: مهم است که به حق مراجعه کننده در امتناع از دریافت خدمات احترام گذاشته شود، حتی اگر مددکار اجتماعی معتقد باشد که خدمات موردنظر مفید خواهند بود. مددجو حق دارد در مورد زندگی خود تصمیم بگیرد و مددکار اجتماعی باید به آن احترام بگذارد.
اصل خودتعیین گری (یا خودمختاری) یک اصل مهم اخلاقی در مددکاری اجتماعی است. مددکاران اجتماعی می‌توانند با ترویج خودتعیین‌گری به مددجویان کمک کنند تا به اهداف خود برسند و زندگی رضایت‌بخش‌تری داشته باشند.
چند نمونه از چگونگی استفاده از اصل تعیین سرنوشت در مددکاری اجتماعی
در اینجا چند نمونه از چگونگی استفاده از اصل تعیین سرنوشت در مددکاری اجتماعی آورده شده است:
- یک مددکار اجتماعی که با یک مددجوی درگیر با بیماری اعتیاد کار می کند ممکن است به مددجو کمک کند تا برنامه ای برای ترک مصرف مواد ایجاد نماید. مددکار اجتماعی اطلاعاتی را در مورد گزینه های مختلف درمانی در اختیار مددجو قرار می دهد، اما این مددجو است که در نهایت تصمیم می گیرد کدام گزینه درمانی را دنبال نماید.
- یک مددکار اجتماعی که با خانواده‌ای که خشونت خانگی را تجربه می‌کند کار می‌کند، ممکن است به اعضای خانواده کمک کند تا یک برنامه خوب مبتنی بر ایمنی تهیه کنند. مددکار اجتماعی اطلاعاتی در مورد منابع مختلف در اختیار خانواده قرار می‌دهد، اما خانواده در نهایت تصمیم می‌گیرد که چه اقداماتی را برای محافظت از خود انجام دهد.
- یک مددکار اجتماعی که با گروهی از کودکانی که قلدری را تجربه می‌کنند کار می‌کند ممکن است به کودکان کمک کند مهارت‌های ارتباطی قاطعانه را در خود توسعه دهند. مددکار اجتماعی در مورد قلدری و نحوه برخورد با آن اطلاعاتی را در اختیار کودکان قرار می‌دهد، اما کودکان در نهایت تصمیم می‌گیرند که چگونه از مهارت‌هایی که آموخته‌اند استفاده نمایند.
اصل خودتعیین گری یک اصل مهم اخلاقی در مددکاری اجتماعی است. مددکاران اجتماعی می‌توانند با ترویج خودتعیین‌گری به مددجویان کمک کنند تا به اهداف خود برسند و زندگی رضایت‌بخش‌تری داشته باشند.
